Czyja rola trudniejsza - odwiedzanego czy odwiedzającego?

Przeczytałam zerwaną kartkę z kalendarza. Z tekstu zamieszczonego na drugiej stronie wynikało, że trudno mają goście, ale niełatwo jest też gospodarzom, bo od popełnienia gafy dzieli ich tylko jeden krok, a jakby było tego mało - nasze zachowania kierowane są przez wyuczone konwenanse... Wszystko to jest prawdą.

Przytaczam treść tekstu:

"Panią i Pana domu obowiązują wobec zaproszonych gości uprzejmość i gościnność. Powinni dbać o dobrą zabawę i dobre samopoczucie gości, których życzenia stają się odgadnąć. Nikogo natarczywie nie namawiają do jedzenia, a tym bardziej do picia, nie zatrzymują ich siłą, jeśli już pragną opuścić zabawę.
Pewne obowiązki mają też goście, przede wszystkim powinni punktualnie przybyć, w żadnym wypadku nie okazywać niezadowolenia, ani złego humoru. Goście muszą umieć w porę odejść i nie brać na serio stereotypowego, grzecznościowego zaproszenia do pozostania.
Już nawet nie przypominam, że nie należy krytykować mieszkania i jego urządzenia, ani podawanych potraw, nawet jak specjalnie nam nie smakują."

Nawet jeśli nie zdajemy sobie sprawy z panujących zasad społecznych, to one i tak istnieją, a my podporządkowujemy się im grzecznie. I ochładzamy stosunki z tymi, którzy robią inaczej niż "powinno być". Bo czy mamy ochotę spotykać się z osobą, która krytykuje wystrój naszego wnętrza? Albo wciska w nas jedzenie?

Jednym zachowanie zgodne z konwenansami nie sprawia problemu, inni mogą mieć z tym pewne trudności. Skąd biorą się różnice? Sądzę, że przyczyną jest poziom przyswojenia ogólnych norm społecznych, chęć dostosowywania się do nich i środowisko w jakim przebywamy. Potrafimy zachować się między ludźmi dlatego, że od lat przebywamy wśród nich. 

Dzieci, które nie są zabierane "w gości", nie dostają szansy poznania obyczajów związanych z przebywaniem w sytuacjach towarzyskich. Potem w przyszłości istnieje większe ryzyko, że popełnią gafę... Im większą liczbę znajomych lub rodziny odwiedzamy i im większą liczbę osób zapraszamy do siebie, tym większą szansę dajemy naszym dzieciom na poznanie wieloaspektowości zasad panujących podczas spotkań towarzyskich. Po prostu swoim zachowaniem dajemy wzór postępowania w sytuacjach podobnych. Dzieci poznają nie jedną rodzinę ale kilka. Łatwiej im potem pojąć różnorodność zachowań ludzkich oraz potrafią lepiej zareagować w rozmaitych sytuacjach. Bez takiego przygotowania spotkania towarzyskie mogą stać się źródłem zbędnego stresu...

Konwenanse sprawiają, że bycie gościem i gospodarzem to nadane nam na pewien czas role, w które się wczuwamy. Nawet luźne spotkania mają w sobie coś z teatru... Jestem ciekawa, czy któraś z tych ról bardziej Wam odpowiada?