List do siebie w przyszłości

4 lata temu napisałam do siebie list. Do siebie przyszłej, czyli w tym momencie - teraźniejszej. Włożyłam go do koperty, zalakowałam i zapisałam: "otworzyć 9 listopada 2015 roku". Czekał na mnie.

A ja czekałam na moment kiedy będę mogła go otworzyć. Podczas pisania byłam na studiach, miałam chłopaka i bardzo niesprecyzowane plany zawodowe. Obecnie pracuję, jestem mężatką. Cztery lata w moim przypadku to ogromny przeskok, ale już wtedy próbowałam określić jak będzie wyglądało moje życie w momencie otwarcia koperty. Po co był ten list?

• Dla wyznaczenia celów. Na co dzień nie mamy czasu zastanawiać się nad tym jak ma wyglądać nasza dalsza przyszłość. List to dobra okazja do rozważań.

• Dla sprecyzowania planów. Gdy opiszemy cele i określimy datę realizacji to z większą zawziętością dążymy do ich spełnienia. W końcu jest to na papierze i nie ma sensu oszukiwać się, że czegoś sobie nie obiecywaliśmy.

• Dla poznania siebie. Kiedy czytamy list odkrywamy siebie w przeszłości. Przypominamy sobie o dawnej sytuacji życiowej i o tym co kiedyś było dla nas ważne. Możemy porównać jak bardzo się zmieniliśmy.

Już od roku nie mogłam się doczekać by otworzyć ten list, a od tygodnia codziennie mówiłam o tym mężowi. Czytałam z uśmiechem. Raz wyrażał on radość - udało mi się wypełnić ważne dla mnie postanowienia. Za chwilę śmiałam się z pouczeń dawanych sobie samej. Na koniec rozbawiło mnie to, że cztery lata temu patrzyłam na siebie przyszłą jako na osobę bardzo dojrzałą i stateczną (w wieku siedmiu lat spostrzegałam podobnie szóstoklasistów :)). Co prawda wszystkich planów nie zrealizowałam, ale to nie jest najważniejsze. Widzę, że idę tą samą drogą, którą szłam kiedyś, chociaż czas sprawił, że w niektórych miejscach jest szersza, w niektórych węższa, gdzieś wyrosło drzewo, a gdzieś wybudowano most...

W najbliższych dniach biorę się za pisanie kolejnego listu. Otworzę go w listopadzie 2020 roku. Czy nadal będzie czekał w tej samej szafie?